Προστάτες Μας> Μετανοούντες Άγιοι (28)

· Άμμωνας για τις παραστρατημένες γυναίκες. Ο Όσιος Άμμωνας έζησε και έδρασε την εποχή του Μεγάλου Αντωνίου. Λέγεται ότι έφθασε σε τέτοια ύψη αγιότητας και απάθειας, που όχι μόνο δεν απαντούσε στους υβριστές τους, αλλά προσευχόταν γι’ αυτούς. Τους ευλογούσε και πολλές φορές τους βοηθούσε κιόλας. Οι υβριστές και οι συκοφάντες του ήταν πολλοί, γιατί ο Άμμωνας είχε αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής του να βοηθά τις παραστρατημένες γυναίκες, τις αμαρτωλές και τις πόρνες να επανέρχονται στο σωστό δρόμο (εορτάζει 26 Ιανουαρίου).

· Αντωνίνα και Αλέξανδρος. Η παρθένα Μάρτυρας Αντωνίνα ήταν Χριστιανή και παρά την μεγάλη ομορφιά της είχε αφιερωθεί στην περιποίηση των αρρώστων, των αδυνάτων και των γερόντων. Πολλοί ήταν αυτοί που την επιθυμούσαν σαρκικά, όμως η ίδια είχε αποφασίσει να παραμείνει παρθένος. Από φθόνο την κατηγόρησαν. Οι διώκτες της την συνέλαβαν, την πέρασαν από δίκη και την καταδίκασαν να εργαστεί σε πορνείο. Όταν η Αντωνίνα έφθασε στο καταγώγιο, οι γυναίκες που εργάζονταν σε αυτό την ετοίμασαν για τους πελάτες. Όμως ύστερα από θερμή προσευχή της παρθένας, έγινε μεγάλος σεισμός. Οι γυναίκες του πορνείου φοβήθηκαν πολύ και την έδιωξαν. Αλλά ύστερα από λίγο η Αντωνίνα ξανά συνελήφθη και οδηγήθηκε σε άλλο πορνείο. Η Χάρη του Θεού όμως έστειλε ένα Χριστιανό νέο, τον Αλέξανδρο, ο οποίος δίνοντας μερικά από τα ρούχα του την φυγάδευσε. Φυσικά συνελήφθησαν και οι δύο και θανατώθηκαν με φρικτά βασανιστήρια. Η Εκκλησία μας τους εορτάζει μαζί στις 10 Ιουνίου.

· Ευδοκία, μία πρώην ακόλαστη. Η Αγία έζησε την εποχής του Τραϊανού γύρω στο 160 μ.Χ. Αρχικά ήταν μια ακόλαστη πόρνη. Η μεγάλη της ομορφιά της έδινε την δυνατότητα να έχει πολλούς εραστές. Όλες αυτές οι ελεύθερες σχέσεις της έφεραν πολλά χρήματα. Η Ευδοκία ήταν από τις πλουσιότερες ακόλαστες της εποχής. Ύστερα από μια σοβαρή αρρώστια όμως και ενώ είχε εγκαταλειφθεί από εραστές και φίλους, μεταμελήθηκε και έγινε καλά. έφυγε λοιπόν από την πόλη της για ένα διάστημα και επέστρεψε αργότερα αγνώριστη. Συναναστράφηκε τους Χριστιανούς και ασπάσθηκε την αληθινή πίστη. Έδωσε την περιουσία της για τα ορφανά, τις χήρες και τους αναξιοπαθούντες. Στο τέλος μαρτύρησε για τον Κύριο (εορτάζει 1 Μαρτίου).

· Θεοδώρα η Οσία. Η Αλεξανδρινή Οσία Θεοδώρα ήταν παντρεμένη με έναν ευσεβή Χριστιανό, όμως έπεσε στην παγίδα του διαβόλου και έφτιαξε μια εξωσυζυγική σχέση. Κανείς δεν την είδε, ούτε έμαθε ποτέ ότι μοίχευσε, όμως η ίδια, έχοντας γνώση ότι τα πάντα είναι ορατά στον Κύριο, μεταστράφηκε, ντύθηκε άντρας μοναχός και μπήκε σε μοναστήρι. Εκεί, ύστερα από καιρό, κάποιοι άφησαν έξω από την πόρτα του κελιού της ένα νεογέννητο μωρό. Οι άλλοι καλόγεροι θεώρησαν ότι ο Θεόδωρος (αυτό το όνομα είχε υιοθετήσει η Οσία) προφανώς είχε αμαρτήσει και ότι το παιδί ήταν δικό του. Ο Θεόδωρος (δηλαδή η Θεοδώρα) πήρε το παιδί, έφυγε από το μοναστήρι και το μεγάλωσε με χίλια βάσανα, σαν να ήταν πραγματικά δικό της. όταν ύστερα από χρόνια ο Θεόδωρος πέθανε από τις ταλαιπωρίες, οι άλλοι μοναχοί φροντίζοντας για την ταφή του, ανακάλυψαν ότι ήταν γυναίκα και πως αδίκως τον είχαν κατηγορήσει (εορτάζει 11 Σεπτεμβρίου).

· Θεόδωρος, ο ζωγράφος του σουλτάνου. Ο Άγιος Νεομάρτυρας Θεόδωρος ο νέος, ο Βυζάντιος, δούλεψε στο εργαστήριο ζωγραφικής του παλατιού, δίπλα στους καλύτερου βασιλικούς ζωγράφους του σουλτάνου και έζησε μέσα στις ηδονές και τις ακολασίες του παλατιού. Αλλαξοπίστησε και έλαβε πολλές τιμές και αξιώματα γι’ αυτό. Γρήγορα όμως μετανόησε. Απαρνήθηκε την ψεύτικη πίστη και αποφασισμένος πέταξε το τουρκικό σαρίκι, ομολόγησε την χριστιανική αληθινή πίστη και μαρτύρησε γι’ αυτήν (εορτάζει 17 Φεβρουαρίου).

· Θεοφάνης και Πανσέμνη οι Όσιοι. Η Πανσέμνη ήταν ονομαστή πόρνη, που είχε οδηγήσει πολλούς με τα θέλγητρά της στην αμαρτία. Ο Θεοφάνης ήταν υιός πλούσιου ειδωλολάτρη. Μετά τον θάνατο της γυναίκας του, βαπτίσθηκε Χριστιανός και μόναζε. Οι γονείς του ήταν θλιμμένοι γιατί πίστευαν πως ο υιός τους ήταν πια, ζωντανός – νεκρός. Όταν ο Θεοφάνης έμαθε για την ολέθρια παρουσία της Πανσέμνης στην πόλη, σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να την σώσει από την ακολασία και πως θα μπορούσε να σώσει και όλους αυτούς που κολάζονταν από τα θέλγητρά της. ο Όσιος πήγε στον πατέρα του, του είπε ότι θέλει να ξαναπαντρευτεί και του ζήτησε τη νόμιμη κληρονομιά του. Ο πατέρας του χάρηκε πολύ και φυσικά έδωσε στον υιό του όλα όσα είχε φυλάξει γι’ αυτόν. Ο Όσιος πήγε στο πορνείο όπου εργαζόταν η Πάνσεμνη, έφαγε μαζί της και της ανακοίνωσε πως ήθελε να γίνει γι’ αυτήν ένας διαφορετικός εραστής, αν και αυτή ήταν διατεθειμένη να αφήσει την αμαρτωλή ζωή πίσω της. Η μετέπειτα Οσία, εντυπωσιάσθηκε από την πρόταση του πλούσιου νέου και προβληματίσθηκε ταυτόχρονα. Πήρε όμως την απόφασή της και μεταμελήθηκε. Ο Όσιος της αποκάλυψε την πίστη του, της την δίδαξε, μοίρασαν τα υπάρχοντά τους στους φτωχούς και έζησαν μαζί (σε διπλανά κελιά) την υπόλοιπη ζωή τους με αρετή (η Πανσέπτη εορτάζει 10 Ιουνίου).

· Ο Ιάκωβος και τα παθήματά του. Ο Όσιος Ιάκωβος έκανε το μεγαλύτερο αμάρτημα που θα μπορούσε να κάνει κάποιος Χριστιανός. Προσκύνησε τον ίδιο τον σατανά. Βέβαια ξεγελάσθηκε, όμως αυτό δεν θα γινόταν αν δεν ήταν υπερήφανος και αυτάρεσκος. Ο Όσιος μοίρασε όλα τα υπάρχοντά του στους φτωχούς, έγινε μοναχός και δίδασκε με περισσή αυταπάρνηση τον λόγο του Θεού. Τηρούσε όλες τις νηστείες και στην άσκηση δεν τον έφτανε κανείς άλλος μοναχός. Όλοι, γύρω του, τον επαινούσαν και τον αποκαλούσαν Δίκαιο και Ενάρετο. Ο Όσιος δεν ήθελε και πολύ για να θεωρήσει τον εαυτό του άξιο αυτών των κοσμητικών επιθέτων. Οι έπαινοι και τα εγκώμια λίγο – λίγο του πήραν τα μυαλά. Άλλο που δεν ήθελε ο διάβολος. Παρουσιάσθηκε λοιπόν στον Ιάκωβο ένα βράδυ σαν άγγελος και του είπε ότι δικαίως θεωρεί τον εαυτό του «εκλεκτό», διότι λίγο διαφέρει και από αυτόν ακόμα τον Απόστολο Παύλο. Μάλιστα, του είπε ότι λόγω της μεγάλης αγιότητάς του είναι έτοιμος να δεχθεί και να προσκυνήσει τον ίσιο τον Θεό, που θα τον επισκεπτόταν την επόμενη βραδιά. Ο Ιάκωβος, μέσα στην υπερηφάνεια του, πίστεψε ότι πραγματικά θα τον επισκεπτόταν ο Θεός. Έκανε λοιπόν τις ετοιμασίες του. Καθάρισε το κελί του, συγύρισε τα λιγοστά του υπάρχοντα, άναψε καντήλια, έκαψε λιβάνι και περίμενε τον Θεό. Πράγματι, το βράδυ άκουσε βήματα και κτύπους στην πόρτα του κελιού του, έτρεξε, άνοιξε την πόρτα και με σκυμμένο το κεφάλι προσκύνησε τον «αναμενόμενο». Ένα χυδαίο γέλιο τον ξάφνιασε. Σήκωσε το βλέμμα του και στο τερατώδες πρόσωπο του επισκέπτη του αναγνώρισε τον σατανά που τον κορόιδευε. Ο Ιάκωβος συντετριμμένος, έκανε τον σταυρό του και επικαλέσθηκε το όνομα του Μόνου Ζώντος Θεού. Αμέσως ο διάβολος εξαφανίσθηκε. Ο Ιάκωβος πήρε το μάθημά του και αμέσως δήλωσε μετάνοια και ταπεινοφροσύνη. Το κυριότερο, δεν ξανά επέτρεψε σε κανέναν να τον επαινέσει για τα έργα του (εορτάζει 13 Ιουνίου).

· Λουκία η Παρθένος, για όσες έχουν βρεθεί μπλεγμένες σε δίκτυα μαστροπείας. Η Λουκία η παρθένος ήταν όμορφη και πλούσια, υποσχέθηκε όμως στον Χριστό να παραμείνει παρθένα. Αρνιόταν, λοιπόν, επίμονα τα προξενιά που της γίνονταν. Ένας πλούσιος και δυνατός αξιωματούχος όμως την ερωτεύθηκε. Αυτή αρνήθηκε την πρότασή του και εκεί άρχισαν τα προβλήματά της. Ο προσβεβλημένος την κατήγγειλε στις αρχές ως Χριστιανή. Ο δικαστής την κάλεσε να θυσιάσει στα είδωλα, η Αγία αρνήθηκε και για την άρνησή της καταδικάσθηκε να εργασθεί σε πορνείο. Φυσικά η Αγία δεν ενέδωσε, αλλά και ως εκ θαύματος κανείς από όσους επισκέφθηκαν το πορνείο δεν μπόρεσε να την πλησιάσει. Ύστερα από όλα αυτά, διατάχθηκε η εκτέλεσή της. όσες έχουν βρεθεί μπλεγμένες, άθελά τους, σε δίκτυα μαστροπείας μπορούν στο πρόσωπο της Αγίας να βρουν μια προστάτιδα που θα τους δώσει δύναμη να αποδεσμευθούν. (Υπάρχουν δύο Παρθενομάρτυρες που εορτάζουν 6 Ιουλίου και 13 Δεκεμβρίου).

· Μαρία από τα Μάγδαλα. Η Μαρία η Μαγδαληνή η Αγία, ήταν από τα Μάγδαλα. Λαθεμένα πολλοί την θεωρούν αμαρτωλή, που όμως γνωρίζοντας τον Ιησού έγινε ένθερμη πιστή και μετέπειτα Αγία. Στην πραγματικότητα, στις Γραφές δεν υπάρχει κάποιος τέτοιος προσδιορισμός για την Αγία. Η αναφορά της Μαγδαληνής ως Μυροφόρα σε συνδυασμό με την «εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή» του τροπαρίου της Κασσιανής περιπλέκει ίσως λίγο τα πράγματα. Το εμπνευσμένο τροπάριο μιλάει για «της αλειψάσης τον Κύριο μύρο πόρνης». Αναφέρεται όμως από τον Μάρκο ότι ο Ιησούς «έβγαλε» από μέσα της επτά δαιμόνια που την βασάνιζαν. Από την στιγμή της «κάθαρσής» της η Μαρία εντάσσεται στον στενό κύκλο γυναικών που ακολουθούν τον Κύριο μαζί με τους μαθητές. Η Μαρία είναι όντως μία από τις γυναίκες που επισκέφθηκε τον τάφο του Κυρίου ως «μυροφόρα» και «ευαγγελίστηκε» την Ανάστασή Του. Μετά την Ανάληψη του Κυρίου υπηρέτησε με θέρμη την Εκκλησία της Ιερουσαλήμ. Αργότερα ακολούθησε τον Ιωάννη και την Παρθένο Μαρία στην Έφεσο, όπου και πέθανε. (εορτάζει 22 Ιουλίου).

· Μαρία η Αιγύπτια, υπόδειγμα μεταμέλειας. Η Μαρία η Αιγυπτία η Οσία θεωρείται υπόδειγμα μετανοίας και άσκησης. Η Αγία αφού έκανε επί 17 χρόνια μία αμαρτωλή ζωή, μετανόησε και αποσύρθηκε να ασκητέψει στην έρημο. Γεννήθηκε στην Αίγυπτο το 345. Ήταν πολύ όμορφη γυναίκα και παρά τις συμβουλές των γονέων της παρασύρθηκε σε ακολασίες και διεφθάρη, ευτυχώς όχι τελείως. Μία σπίθα αγνότητας φαίνεται ότι σιγόκαιγε ακόμα μέσα της. σπρωγμένη από αυτή τη σπίθα επισκέφθηκε τους Αγίους Τόπους. Επιχείρησε να μπει στο ναό και να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό, αλλά μια δύναμη την εμπόδισε. Η Μαρία κατανόησε τι ήταν αυτό που της απαγόρευε την είσοδό της. Μεταστράφηκε, προσευχήθηκε με θέρμη, ζήτησε συγγνώμη και μόνο τότε η δύναμη της επέτρεψε να μπει στο ναό! Από εκείνη την στιγμή η Μαρία αποσύρθηκε στην έρημο και ασκήτεψε για 50 χρόνια (εορτάζει 1 Απριλίου).

· Μάρκος ο Νεομάρτυρας από τη Σμύρνη. Ο Άγιος βρισκόταν στην Έφεσο όπου διατηρούσε μια εξωσυζυγική σχέση. Όταν η σχέση του αποκαλύφθηκε και οδηγήθηκε στο δικαστήριο, εκεί από φόβο αρνήθηκε την πίστη του. Αργότερα μετανόησε και ομολόγησε οικειοθελώς την πίστη του ενώπιον άλλου δικαστηρίου. Τελικά, αποκεφαλίσθηκε για τη μαρτυρία του το 1801 (εορτάζει 5 Ιουνίου).

· Ο Νικόλαος και οι τρεις Παρθένες. Για τον Άγιο Νικόλαο, επίσκοπο Μύρων της Λυκίας λέγεται η εξής ιστορία: κάποτε στην επισκοπή του Αγίου ένας φτωχός πατέρας είχε τρεις κόρες παρθένες. Δυστυχώς γι’ αυτόν δεν είχε χρήματα για να τις προικίσει και έτσι φοβόταν ότι τελικά θα έμεναν ανύπανδρες. Σκέφθηκε λοιπόν να βάλει τις παρθένες σε ένα πορνείο να εκδοθούν προκειμένου να μαζέψουν την προίκα τους. Όταν ο Άγιος το έμαθε, φρόντισε και μάζεψε από 100 χρυσά φλουριά για την καθεμία παρθένα και πήγε και τα έδωσε στον πατέρα τους. Έτσι οι κόρες, χάρη στον Άγιο, βρήκαν προίκα για να παντρευτούν και γλύτωσαν την ατίμωση του πορνείου (εορτάζει 6 Δεκεμβρίου).

· Χαριτίνη η Αγία δούλη. Η Χαριτίνη ήταν δούλα (οικιακή βοηθός) ενός άρχοντα που την αγαπούσε πάρα πολύ, του Κλαύδιου. Η ομορφιά και η χάρη της Αγίας όμως έκανε και τον αυτοκράτορα Δομέτιο (290 μ.Χ.) να την προσέξει. Η Αγία όμως στάθηκε στο ύψος της. Όταν ο Δομέτιος έμαθε ότι η Χαριτίνη είναι Χριστιανή, θύμωσε πολύ και κάλεσε τον κύριό της να τη στείλει να την δικάσει. Ο Κλαύδιος στεναχωρήθηκε πάρα πολύ, αλλά δεν βρήκε τη δύναμη να παρακούσει τη διαταγή του Δομετίου. Την έστειλε λοιπόν στο παλάτι και την έκλαψε σαν να ήταν ήδη νεκρή. Μπροστά στον αυτοκράτορα η Χαριτίνη απέρριψε όλες τις προσφορές του και αρνήθηκε να αλλάξει πίστη. Τότε ο Δομέτιος διέταξε να της κόψουν τα μαλλιά και να της ξυρίσουν στο κεφάλι. Όμως θαυματουργικά τα μαλλιά της ξαναφύτρωναν στη στιγμή. Μετά από πολλά φρικτά βασανιστήρια και ενώ η Αγία συνέχιζε να αρνείται να προδώσει την πίστη της, ο Δομέτιος για να την εξευτελίσει, διέταξε να την οδηγήσουν σε ένα πορνείο, έτσι ώστε, όποιος ήθελε να γευθεί το κορμί της. Η Χαριτίνη όμως προσευχήθηκε με θέρμη στον Κύριο και Αυτός ακούγοντας την παράκλησή της την απάλλαξε από αυτόν τον εξευτελισμό. Προτού η συνοδεία φθάσει στο πορνείο, η Αγία ξεψύχησε (Υπάρχουν δύο Αγίες με αυτό το όνομα, εορτάζουν στις 5 Οκτωβρίου).

· Βονιφάτιος και Αγλαΐα, αγάπη και πίστη. Τον καιρό του Διοκλητιανού, ανθύπατος της Ρώμης ήταν κάποιος πλούσιος και διακεκριμένος, που ονομαζόταν Ακάκιος. Ο ανθύπατος είχε μία όμορφη κόρη, την Αγλαΐα. Την αγαπούσε πολύ και φυσικά της έκανε όλα τα χατίρια. Η ίδια ήταν πανέμορφη και ακόλαστη. Είχε δε έναν όμορφο δούλο που τον χρησιμοποιούσε σαν φίλο και εραστή. Και οι δύο μαζί περνούσαν τις ημέρες τους με λογής – λογής ασωτίες, παρασυρμένοι διαρκώς, όλο και περισσότερο, από το ακόρεστο ερωτικό τους πάθος. Κάποια ημέρα η Αγλαΐα άκουσε για τα άγια λείψανα των μαρτύρων που θαυματουργούσαν και ευωδίαζαν. Διέταξε λοιπόν να πάει ο Βονιφάτιος στη Μικρά Ασία μαζί με άλλους δούλους και να της φέρει μερικά. Ο Βονιφάτιος της είπε τότε αστειευόμενος: «Θα δεχόσουν και το δικό μου λείψανο;». Φυσικά η Αγλαΐα γέλασε χωρίς να γνωρίζει τι θα συμβεί. Ο Βονιφάτιος έφθασε τελικά στη Μ. Ασία και προσπάθησε να πραγματοποιήσει την επιθυμία της κυράς και ερωμένης του. Έψαξε και βρήκε πολλά άγια λείψανα. Για το καθένα από αυτά ρωτούσε την ιστορία του πεθαμένου αγίου, μάθαινε και για το μαρτύριό του. Ο Βονιφάτιος ακούγοντας όλα αυτά τα θαυμαστά, θέλησε να γνωρίσει περισσότερα για την πίστη των αγίων. Σιγά – σιγά, μια μεταστροφή συνέβη μέσα του. Ο Βονιφάτιος ένιωσε το ιερό κάλεσμα και βαπτίσθηκε χριστιανός. Φυσικά καταδόθηκε και συνελήφθη. Βασανίσθηκε τελικά και παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο, χωρίς να προδώσει τη νέα του πίστη. Αμέσως μετά τον θάνατό του οι άλλοι δούλοι μετέφεραν το νεκρό σώμα του πίσω στη Ρώμη και το παρέδωσαν στην έκπληκτη Αγλαΐα. Η άσωτη Ρωμαία έμεινε ακόμα πιο έκπληκτη όταν ανακάλυψε ότι το ιερό λείψανο άρχισε να ευωδιάζει και να θαυματουργεί. Η Αγλαΐα έμαθε όλη την ιστορία του αγίου μάρτυρα, μεταμελήθηκε, πίστεψε και αυτή και άρχισε φιλανθρωπικό έργο. Τελικά και η Αγλαΐα αξιώθηκε με την αγιοσύνη. Και οι δύο άγιοι γιορτάζουν στις 19 Δεκεμβρίου.

· Εύα η προμήτωρ. Θεωρείται ως η πρώτη «αμαρτωλή», μια και παρασύρθηκε από τον πονηρό όφη. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι όλοι είμαστε απόγονοί της (εορτάζει 18 Δεκεμβρίου).

· Κασσιανή η ποιήτρια. Λόγω του φημισμένου τροπαρίου που ενεμπνεύσθη και συνέγραψε (…η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή…) σχετίζεται με τις «αμαρτωλές», κυρίως με κάθε μετανοούσα γυναίκα (εορτάζει 7 Σεπτεμβρίου).

· Πελαγία η Οσία. Δούλευε ως ιερόδουλη και ζούσε ζωή άσωτη και αμαρτωλή. Άκουσε όμως τον Λόγο του Θεού, μετανόησε, βαπτίσθηκε και έζησε ασκητικά ως τα βαθιά γεράματά της όπου και πέθανε ειρηνικά (εορτάζει 8 Οκτωβρίου).

· Ταισία η Αγία. Ακολούθησε την μητέρα της στο επάγγελμα της ιερόδουλης. Όμως με την βοήθεια του Πανφούτιου γνώρισε τον λόγο του Κυρίου, μετανόησε, βαπτίσθηκε και έζησε την υπόλοιπη ζωή της φροντίζοντας αρρώστους και ανήμπορους, μαζί με άλλες γυναίκες (εορτάζει 8 Οκτωβρίου).



****************